Nieuwe banier voor Valkenswaard na baniertraining Exercitieteam

Het is een zonovergoten zaterdagmorgen op 12 juli 2025 als Christ van den Heuvel (voorzitter) en Sylvana Bouwens (bestuurslid) van de Afdeling Valkenswaard bij Thei Verstappen in Kelpen-Oler komen. Op Thei’s bedrijventerrein komen maandelijks banierwachten uit Brabant en Limburg bijeen om diverse exercities te trainen. Christ en Sylvana denken dan nog een banier van een opgeheven afdeling in ontvangst te nemen en die voor Valkenswaard te laten aanpassen. Maar dat blijkt niet zomaar te gaan.
Eerst nodigt commandant Frits Paulussen hen uit de baniertraining mee te maken en vervolgens koffie met vlaai toe. Bovendien vertelt hij dat Bondsvoorzitter Klaas Orsel de banier voor Valkenswaard tijdens een officiële ceremonie wil laten overhandigen.
De Valkenswaardse delegatie krijgt hem dus niet mee; alleen nog te zien in oude staat. Verrast met dit nieuws volgen Christ en Sylvana wat hen te wachten staat. Inmiddels worden zij omringd en begroet door een vijftiental banierwachten. De meesten welbekend van Bondsbijeenkomsten of herdenkingen. Na de briefing door Frits marcheert onder leiding van commandant Sjra Peeters een 7-persoons banierwacht af naar een ander deel van het terrein. Onder leiding van Frits verzamelen de overgebleven banierwachten zich rondom een heuse lijkkist voor het trainen van een uitvaart met bondseer. Thei vouwt samen met Twan Stockbroek de Nederlandse driekleur op die aan een nabestaande zal worden overhandigd op een komende uitvaart. Het vouwen is geen sinecure, omdat de stof door zijn nieuwigheid stug is.
De banierwachten en -dragers, zowel op het grote exercitieterrein als rondom de lijkkist, trainen vol overgave. Maar als alle gewenste exercities zijn doorgenomen en iemand luid en duidelijk “Koffie!” roept, begeeft de groep zich spoorslags met haar twee gasten naar een garage die is ingericht als vergaderzaal/cafeetje. Twee gastvrouwen, de echtgenotes van banierwachten delen koffie en vlaai uit. Een traditie bekostigd door de banierwachten zelf en perfect passend tussen de foto’s en eeuwenoude banieren uit het rijke banierleven van deze groep serieuze en evenzo gezellige wapenbroeders.
Na de koffie en verrukkelijke vlaai wordt dan toch eindelijk de banier voor Valkenswaard tevoorschijn gehaald: een geheel gaaf exemplaar van West-Veluwe / Flevoland. Frits en zijn medebanierwachten wijzen de beste plek aan voor het borduren van de naam Valkenswaard. Christ en Sylvana zijn het er helemaal mee eens. Hoewel zij nog niet ‘hun’ banier meekrijgen, krijgen zij wel de zekerheid dat hun afdeling nog dit jaar over een officiële banier met stok, standaard en foedraal gaat beschikken mét ceremonie bovendien. En wie weet krijgt deze groep banierwachten er een enthousiast lid uit Valkenswaard bij!